Ne olur ki,
Damla olup bir kerecik buharlaşsam,
Soğuğa başkaldırsam?
Son düşüşüm toprağa olsa, ısınsa.
"Cemre" deseler bana,
Bir ben daha doğsa.
Göklerden indirdiğim
Yeşil bahara sevinse hava, su ve toprak,
Ateşin çaresi ben olsam.
Belki anlayabilirdim ağır yükünü yerin.
Bir damlanın içinde,
Bir kerecik düşsem,
Donsam,
Yeniden ısınsam,
Ne olur ki?

 

Söyleşiler bölümünün bu haftaki konuğu Nesrin Çetin. Kayseri doğumlu ve 10 yıldır İstanbul'da yaşıyor. Çoçukken gazeteci olmayı hayal ederken, hayat onu bambaşka deneyimlerle tanıştırmış birçok insan gibi ve gazeteci yerine muhasebeci olmuş :) Kelime cambazlığını seven bir insan için rakamlara maruz kalmak muhtemelen çok can sıkıcı olmuştur :p Neyseki insanlara yardım etmeyi seven Nesrin Çetin hastanede de görev almış ve insanlardan ilham alarak duygu dünyasını yeniden canlandırmış. Bu duygu dünyasını zamanla fotoğraf çekerek genişletmiş. Nesrin Çetin'in tek gayesi huzur. Bunu hayal ve umutla da harmanlıyor. Bu konuda ona rehberlik eden görüşü kendi cümlesi ile aktaralım: Yaşanmışlıklardan çok yaşanmamışlıklara tutunarak, Tunç Kılıç'ın Sıfır adlı kitabında "Çok hayal kuruyorum. Sayıca fazla olunca biri gerçek oluyor" dediği gibi, hayaller ve umutlarla zenginleştiriyorum kendimi... Nesrin Çetin, fotoğraf çekerek hayatta keyifle akıp, huzuruna huzur katıyor... Sanatla buluşan insanların hissettiği en güzel duygulardan biri bu olsa gerek.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Huzurun daim olsun Nesrin Çetin :)

 

Kendisini takip edebileceğiniz linkler;